Kota Kinabalu, Sandakan, Semporna en Tawau

1-4, woensdag

Eerst nog een updateje over gisteren. Aan het eind van de middag, na het schrijven van het verhaal al, kwamen we in gesprek met Frankie, de vrouw van ons guesthouse. We hebben er een hele tijd gezeten en zij nodigde ons daarna uit om s'avonds met haar mee te gaan. Om 8 uur zijn we vertrokken naar een groot plein vol met eet en drink gelegenheden. Volgens Frankie kwamen hier echt de locals, en was het eten erg lekker. We werden hier inderdaad echt aangekeken alsof we apen waren, dus het locals verhaal klopt wel! We hebben hier van alles geproefd, waaronder de Durian. Dit is de speciale vrucht uit deze buurt. De Durian kunnen we voortaan maar beter laten liggen, het was echt smerig! Het stonk, en de smaak was nog erger. Na het eten zijn we weer teruggegaan en vertelde Frankie ons dat ze ons morgenochtend wel naar de ambassade van Indonesië wilde brengen, om te kijken of we hier ons 60 dagen visum konden regelen. We moeten wel weer vroeg, om half 8, vertrekken..
Nu weer terug naar vandaag. Zometeen vliegen we naar Kota Kinablu. Het vliegtuig vertrekt om 12.50. We gaan eerst naar de ambassade. Hier aangekomen vertelden ze ons dat het wel mogelijk was, maar dat het minstens één dag duurde om het visum te regelen. Omdat onze vlucht zometeen al gaat, gaat dit niet lukken. Hij vertelde ons ook dat het ook mogelijk was om het visum op Kota Kinabalu te regelen, dat zou mooi zijn! Na de ambassade heeft Frankie ons weer meegenomen naar wat eetstalletjes om hier te ontbijten. Ook hier heeft ze ons weer wat dingen laten proeven. Na het eten zijn we naar het vliegveld gebracht. De vlucht ging prima, en duurde maar iets meer dan een uurtje. Aangekomen in Kota Kinabalu ging er een bus die vlakbij onze slaapplaats stopte. Deze hebben we genomen en rond 3uur kwamen we hier aan. We hebben uitgezocht waar de ambassade was, waar we morgenochtend meteen heengaan. Verder hebben we nog wat rond gewandeld en zijn we lekker gaan eten. Morgen vroeg gaan we naar de ambassade, op hoop van zegen..

2-4, donderdag

Om half 9 gaan we richting de ambassade. Lange kleren weer aan, want ook dat moet hier. Aangekomen bij de ambassade ging het verdomde soepel allemaal, iets wat eigenlijk niet kan. We moesten wat formulieren invullen en wat dingen afgeven, en we konden het visum vanmiddag alweer ophalen. Na de ambassade zijn we snel teruggegaan om onze korte kleren weer aan te trekken. S'middags zijn we nog wat rond gaan lopen langs het water en kwamen hier een tour tegen naar de eilanden vlakbij Kota Kinabalu. Dit gaan we morgen doen, als we de hele dag de tijd hebben. Om 4 uur hebben we de visa weer opgehaald, en eindelijk hebben we ze!! Een hoop zweet heeft het wel gekost, maar we zijn blij dat we ze eindelijk hebben. We zijn daarna wat gaan eten en hebben s'avonds niet veel meer gedaan. Morgen kunnen we weer lekker aan het strand gaan liggen!

3-4, vrijdag

We moeten al om 9 uur bij de man zijn, want het is vandaag goede vrijdag wat betekent dat er veel mensen en scholen naar de eilanden gaan. Aangekomen hier hebben we gekozen om 2 eilandjes te doen. We zaten in een groepje met 2 andere Nederlandse jongens en nog wat duitsers. We zijn eerst naar Sapi gegaan. We zijn hier een stukje over de rotsen geklommen waardoor we uiteindelijk om een heel rustig afgelegen stukje strand kwamen. We zijn hier gaan snorkelen, maar zagen hier weinig. We waren blij om weer lekker op het strand, met zon, te kunnen liggen! Rond 1 uur zijn we doorgegaan naar het tweede eiland. De naam hiervan weten we niet meer, maar het was ook weer een heel mooi eiland. Hier zijn we ook gaan snorkelen. Dit was een stuk mooiere plek! We hebben hier weer honderden vissen gezien, en eindelijk onze Nemo! Verder hebben we een opblaasbare stekelvis gezien, en nog heel veel fluoriserende vissen. Toen we in de boot naar dit tweede eiland zaten stelden de andere Nederlandse jongens voor om op een banaan te gaan. Dit is zo een opblaasbanaan die achter een speedboot vaart. Ons leek dit wel heel gaaf, en dus hebben we het gedaan. Het was heel leuk om een keer te doen, we gingen erg hard en vielen er constant van af. We zijn tot 4 uur op dit eiland gebleven en daarna gingen we weer terug naar het vaste land. De twee Nederlanders vroegen of wij s'avonds nog wat met hen wilden gaan drinken, en dit hebben we gedaan. Na het eten zijn we er weer heen gegaan en hebben tot 1uur s'nachts gezellig zitten kletsen. Morgen gaan we weer naar een eilandje toe, omdat we niet echt verder weten wat we hier moeten doen meer. De twee Nederlanders gaan ook weer mee. We hebben morgen rond 11uur afgesproken.

4-4, zaterdag

Vandaag gaan we weer lekker aan het strand liggen en snorkelen. Om 11uur hebben we afgesproken en we konden meteen de boot pakken. We zijn naar het zelfde eiland gegaan als waar we gisteren als tweede waren. We hebben vandaag weer lekker gesnorkeld en weer veel gezien. Op het eiland hebben we ook lekker geluncht en rond 4 uur gingen weer terug. We zijn s'avonds naar een lokale markt geweest waar we ook hebben gegeten, voor minder dan een euro per persoon. Morgen vertrekken we naar Sandakan. De bus gaat om 10uur, en we worden om kwart over 9 met de taxi opgehaald. De twee Nederlanders gaan ook weer mee.

5-4, zondag

Vandaag gaan we naar Sandakan, het oosten van Borneo. De taxi komt om kwart over 9, en de bus vertrekt om 10uur. Het is een hele lange reis. Uiteindelijk kwamen we rond 5 uur pas aan in Sandakan. De reis zelf was heel mooi, dwars door de bergen en de mooie bossen heen. Aangekomen in Sandakan moesten we weer een taxi nemen naar onze slaapplaats. We hadden van te voren wat geboekt, maar bij aankomst hier bleek dat hele pand in onderhoud was. Het was dus helemaal gesloten en er was niemand. Gelukkig waren er een hoop andere guesthouses. We zijn uiteindelijk iets verder in de straat terecht gekomen. Sandakan is een leuk plaatsje aan het water. We kregen een beetje het idee van de Spaanse boulevard bij aankomst hier. S'avonds hebben we lekker bij de Mac donalds gegeten, weer is wat anders dan alle rijst en noodles! Morgen gaan we het stadje maar is verkennen.

6-4, maandag

Vandaag hebben we lekker uitgeslapen. Na het ontbijt zijn we Sandakan ingegaan. Het is een klein stadje en er is dus niet zo veel te zien. We zijn een stukje langs de zee gelopen en hebben s'middags lekker aan het water geluncht. Later zijn we nog wat gaan drinken en na het eten maar naar onze kamer gegaan, want er is hier eigenlijk niks te doen. Aan het einde van de avond kwamen we de twee Nederlanders nog tegen en zijn nog een drankje met hun gaan doen. Morgen om 2uur gaat de bus naar Semporna.

7-4, dinsdag

De bus vertrekt pas om 2 uur, dus we hebben nog de hele ochtend de tijd om rustig aan te doen. Na het ontbijt zijn we nog even wat boodschapjes gaan doen, want de busreis gaat weer lang duren. Het duurt ongeveer 7uur voordat we in Semporna aankomen. Ook deze busreis was heel mooi, we hebben weer een hoop natuur en kleine dorpjes gezien. Onderweg zijn we diverse dode wilde dieren tegengekomen die overal maar gewoon op straat blijven liggen. Rond 9 uur kwamen we aan in Semporna. Er stonden allemaal taxi mannen te wachten die ons graag weg wilden brengen. Voordat we het wisten hadden zij onze tassen al om, om vervolgens naar de auto te gaan. Eenmaal in de taxi waren we 2 minuten later al bij ons hotel. Dit bleek om de hoek van het busstation te liggen. We hadden hier geen idee van. We vonden Semporna gelijk al wel een vreemde stad, maar het is natuurlijk donker. We zien het morgen wel!

8-4, woensdag

Vandaag gaan we Semporna in. Direct toen we het hotel uitliepen was het meteen chaos. Overal mensen, overal auto's en overal troep. En dat voor in een klein dorp.. We gingen ontbijt halen bij de supermarkt. Voor de deur rookten we nog even ons sigaretje op, en in die tijd werd Myrthe omhelsd en geknuffeld door een jongetje van maximaal 4/5 jaar oud. Hij deed dit achteraf om geld. Toen wij ons sigaretje weggooiden op straat, werd deze meteen door het jongetje opgeraapt en rustig opgerookt. We schrokken hier best wel van en dachten; wat is dit nou!? Na het ontbijt zijn we naar de waterkant van Semporna gegaan. Hier zijn we in een wijkje terecht gekomen waar alle plaatselijke inwoners wonen. Het waren allemaal huisjes die met palen in het water zijn neergezet. Er lag overal troep en alles was erg vies. Het lijkt wel alsof mensen hier alles wat ze gegeten hebben gewoon maar uit het raam gooien. Na de wandeling zijn we wat gaan eten aan het water. Daarna zijn we teruggegaan om te kijken hoelaat de bus naar Tawau morgen gaat. Deze gaat om 2uur en de rit duurt maar een uurtje. S'avonds hebben we weer aan het water gegeten.

9-4, donderdag

Vandaag gaan we naar Tawau door, wat de grensovergang naar Indonesië zou moeten zijn. De bus vertrekt om 2uur, dus we hebben nog een hoop tijd. Na het ontbijt zijn we nog even boodschappen gaan doen en wat gaan eten aan het water. Om 2uur vertrokken we uit Semporna, en rond half 4 kwamen we aan in Tawau. De rit duurde wat langer dan we dachten. Aangekomen in Tawau hebben we een taxi gepakt die ons naar ons hotel heeft gebracht. We kwamen aan in een hotel waar geen stroom aanwezig was. Blijkbaar valt hier elke dag wel een keer de stroom uit voor een langere tijd. We hebben onze spullen uitgepakt en zijn wat rond gaan lopen in Tawau. S'avonds hebben we weer lekker Indias gegeten.

10-4, vrijdag
Vandaag zijn we naar de Hotspring van Tawau gegaan. We hebben een taxi hierheen genomen. Het is een parkje waar een Hotspring zit, de Sunbear zit en nog wat apen zijn. We zijn hier twee uurtjes geweest en hebben er wat rondgelopen en gekeken. Rond 1 uur waren we weer terug in Tawau. Ook Tawau stelt niet zoveel voor, maar is een stuk gemoedelijker dan Semporna. We zijn ook hier naar het water gelopen en zijn uitgaan zoeken hoe we vanaf hier naar Indonesië kunnen komen. Tijdens dit uitzoeken kwamen we erachter dat we niet goed hadden gekeken. Op een of andere manier stoppen de wegen naar Tawau, en kan je vanaf hier over land dus niet verder. Er is een mogelijkheid om met de boot naar een Indonesisch eiland te gaan, maar ook vanaf hier kan je niet verder over de weg. We zijn gaan kijken en kwamen al snel op een vliegticket uit. We vliegen de 12e naar Tarakan, een eilandje hier 40 minuten vliegen vandaan. Hier blijven we dan één nachtje en vliegen de 13e door naar Palu, een plaats op het Indonesische Sulawesi. Na het boeken zijn we lekker gaan eten. Aangekomen in het restaurant was het weer zover, de elektriciteit was weer uit. Het werd dus eten in het donker, met geen idee wat er op je bord lag. Na het eten gingen we weer terug naar ons hotel, waar de elektriciteit ook uit was. Dit betekent een snoei hete kamer, zonder licht en zonder airco. Gelukkig sprong alles om 10uur weer aan. Morgen weten we nog niet zo goed wat we gaan doen, omdat ook hier weinig te zien is.

11-4, zaterdag

Vandaag begon de dag vreemd. We werden wakker en hadden nu nog wel elektriciteit, maar geen water. Dat betekent geen douche en geen wc doortrek mogelijkheid. Vanmiddag hebben we eigenlijk niks gedaan, alleen maar een beetje rondgelopen. Tijdens het eten s'avonds viel de elektriciteit weer uit in het restaurant, maar gelukkig in ons hotel nog niet. Tijdens het typen van dit bericht zijn we elk moment bang dat hij ook hier uitvalt, maar tot dit moment gaat het gelukkig goed.. Morgen om half 11 vliegen van Tawau naar Tarakan.